เคลียร์คัด ชัดเจน 4 ม.ค. 66 ตอน : เมื่อโลกก้าวไป sme ไทยพร้อมหรือยัง

ปัจจุบันมีหน่วยงานของรัฐและวิสาหกิจก็ว่า 30 หน่วยงานที่เข้าไปพัฒนา SME ไทย แต่ก็เป็นแบบต่างคนต่างทำ ทุกหน่วยงานมีเรื่องเล่าของความสำเร็จที่เป็น success case เยอะแยะ แต่ไม่มีใครมองภาพรวม ที่จะสานงานและแรงเป็นเครือข่ายที่ช่วยพัฒนา SME ในแบบถาวรและยั่งยืน และงานของความสำเร็จของแต่ละหน่วยยังขาดคำว่า impact ที่มากพอต่อ SME ในภาพรวม

ไม่เช่นนั้นเราก็จะได้ยินแต่ละหน่วยงานทำตามงบประมาณ เล่าความสำเร็จของ success case เช่น ยอดขายเพิ่ม ลดต้นทุน อบรม ออกแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ แปรรูปนั้นนี่ ฯลฯ ซึ่งก็ดี แต่ทั้งหมดที่เข้าโครงการรวมทั้งปี ทุกหน่วยงาน นอกจากจะรายเดิมๆ แถมยังมีจำนวนน้อยมากเมื่อเทียบกับจำนวนทั้งหมด ของ SME แล้วเราก็จะได้ยินเรื่องราวที่น่าภูมิใจเล็กๆ แจกรางวัล ประกาศนียบัตร สำหรับความสำเร็จของจำนวนน้อย แต่ภาพใหญ่ยังจมมืดเหมือนเดิม แถมโครงสร้างพื้นฐานก็ยังไม่แข็งแรงและครบถ้วนเพื่อช่วยพวกเขาอย่างต่อเนื่องและยั่งยืนในระยะยาวได้ … ถึงเวลาคิดละครับ

ส่วนการตลาด ผมมองว่าการจัดงานหรือหาสถานที่ขายของให้ SME ในรูปแบบที่ทำอยู่ก็ดีครับ แต่ขอให้เป็นพื้นที่สำหรับ SME หรือวิสาหกิจใช้เป็นพื้นที่ทดสอบตลาด ข้อมูล เสียงสะท้อน คำแนะนำของลูกค้าเป็นสิ่งสำคัญมากพอๆ หรือมากกว่ายอดขาย ... ไม่งั้นก็วุ่นวายทุกครั้งในการแย่งบูธขายของ ไม่จบไม่สิ้น ..

ผมอยากให้มองระบบการสนับสนุน พัฒนา และช่วยเหลือ SME และวิสาหกิจ แบบครบวงจรและบูรณาการ ที่สำคัญต้องลงไปตั้งในพื้นที่ ระดับจังหวัด ผู้ว่าราชการจังหวัดหรือเทศบาล ต้องมีบทบาทที่สำคัญสุด เพื่อเป็นด่านแรกในการช่วยเหลือ แล้วค่อยส่งต่อหากเป็นกรณีที่ต้องการความช่วยเหลือที่ซับซ้อน ตามลำดับขึ้นไปในรูปเครือข่าย ..นึกถึงระบบรักษาพยาบาลบ้านเรา ประมาณนั้นละครับ

ผมเชื่อว่าผู้บริหารและเจ้าหน้าที่เราดูงานมาหลายแห่งทั้ง ฮ่องกง เกาหลี ญี่ปุ่นหรือสิงคโปร์ ... วันนี้ เรามีเกือบทุกอย่างแบบที่เขามี เพียงแต่ ขาดการทำงานแบบของเขา เท่านั้นเอง ... และทำงานกันเพื่อ ผู้ประกอบการจริงๆ สักทีครับ

ถึงเวลาที่เจ้าภาพ จะทำตัวเป็นเจ้าภาพ ที่ทำงานในฐานะที่ "เจ้าภาพ" จริง ๆ สักทีเถอะครับ